ปลาก้างพระร่วงปลาสวยงามตัวใสๆแปลก ๆและที่มาตำนาน ของชื่อ ปลาก้างพระร่วง

ปลาก้างพระร่วงปลาสวยงามตัวใสๆแปลก ๆและที่มาตำนาน ของชื่อ ปลาก้างพระร่วง

วันนี้มีสัตว์เลี้ยงจำพวกปลาสวยงามแปลกๆมานำเสนอนะครับคุณอาจไม่เคยได้ยินชื่อแน่ๆปลาชนิดนี้เป็นปลาสวยงามเป็นปลาน้ำจืด

ชื่อของมันคือ ปลาก้างพระร่วง แล้วมันก็มีตำนานด้วยนะครับว่าทำไมถึงชื่อนี้ ปลาก้างพระร่วง มีที่มาที่ไปอย่างไรมาดูกันเลยนะครับ 

ใครจะเชื่อก็เชื่อใครไม่เชื่อก็ไม่ต้องเชื่อเพราะมันคือตำนานนิทานโบราณเล่าต่อกันมาเสกสรรค์ปั้นแต่งอภินิหารสารพัดอย่างใส่เข้าไป

👉🏿ปลาก้างพระร่วง เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่งในสกุล Kryptopterus นิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงามมากกว่าจะนำมาบริโภค พบได้ทั่วไปในตลาดซื้อขายปลาน้ำจืดสวยงามโดยเป็นปลาส่งออกที่ขึ้นชื่อชนิดหนึ่ง แต่อนุกรมวิธานของปลาชนิดนี้เป็นที่สับสนกันมานานและเพิ่งได้รับการจำแนกอย่างชัดเจนในปี พ.ศ. 2556

👉🏿ข้อมูลเบื้องต้น ปลาก้างพระร่วง, สถานะการอนุรักษ์ ...

ศัพทมูลวิทยาและการอนุกรมวิธานก่อนปี พ.ศ. 2525 ปลาก้างพระร่วงเคยถูกจัดให้เป็นปลาชนิดเดียวกับ K. bicirrhis 

ซึ่งเป็นชนิดที่มีขนาดใหญ่กว่า ดุกว่า และพบไม่บ่อยในตลาดปลาสวยงาม ต่อมาเชื่อกันว่าปลาก้างพระร่วงชนิดที่พบบ่อยในตลาดปลาเป็นชนิดเดียวกันกับ K. minor 

แต่ในปี พ.ศ. 2556 มีข้อสรุปว่าตัวอย่างปลาที่พบในตลาดปลานั้นเป็นชนิดต่างหากอีกชนิดหนึ่ง จึงได้รับการบรรยายชนิดใหม่โดยใช้ชื่อวิทยาศาสตร์ว่า K. vitreolus ส่วนชนิด K. minor ที่แท้จริงมีถิ่นอาศัยจำกัดอยู่ที่เกาะบอร์เนียวเท่านั้น และแทบไม่เคยถูกนำเข้ามาในตลาดปลาสวยงามเลย

ชื่อชนิด vitreolus แผลงมาจากคำคุณศัพท์ VITREVS ในภาษาละตินซึ่งแปลว่า "ที่ใสหรือมีคุณสมบัติอย่างแก้ว" 

👉🏿ตำนานที่มาของชื่อปลาก้างพระร่วงส่วนชื่อสามัญในภาษาไทยมีที่มาจากนิทานพื้นบ้านภาคกลางที่เล่าต่อกันมาว่า พระร่วงได้เสวยปลาชนิดนี้จนเหลือแต่ก้าง 

จึงทิ้งลงน้ำและกล่าววาจาสิทธิ์ว่าขอให้ปลาตัวนี้ฟื้นคืนชีพขึ้นมา ปลาตัวดังกล่าวก็กลับมีชีวิตขึ้นใหม่จริง ๆ จึงได้ชื่อว่า "ก้างพระร่วง" นับแต่นั้น นอกจากชื่อปลาก้างพระร่วงแล้ว ยังมีชื่อเรียกตามท้องถิ่นอื่น ๆ อีก เช่น "ปลาผี", "ปลาก้าง", "ปลากระจก", "ปลาเพียว" เป็นต้น

👉🏿ถิ่นที่อยู่ปลาก้างพระร่วงเป็นปลาประจำถิ่นของไทย อาศัยอยู่ตามแม่น้ำลำธารที่มีกระแสน้ำไหลแรงในภาคกลาง ภาคตะวันออก และภาคใต้ของประเทศ 

ปัจจุบันพบมากที่สุดตามลำน้ำทางตอนใต้ของคอคอดกระที่ไหลลงสู่อ่าวไทยและตามลำน้ำแถบทิวเขาบรรทัดในภาคตะวันออก นอกจากนี้ยังมีรายงานการพบเห็นที่รัฐปีนังของมาเลเซียด้วย แต่ยังไม่ได้รับการยืนยัน ทั้งนี้ ปลาที่พบในแม่น้ำลำคลองจะมีลำตัวสีขุ่นกว่าปลาที่พบในแหล่งน้ำบริเวณเชิงเขา เชื่อว่าเป็นเพราะปลาต้องปรับตัวให้กลมกลืนกับสภาพแวดล้อมเพื่อหลีกเลี่ยงศัตรู

0

ลักษณะ ปลาก้างพระร่วง มีหนวดคู่ 2 คู่อยู่ที่ขากรรไกรบนและล่าง โดยหนวดคู่บนจะยาวกว่าคู่ล่างมาก ครีบหลังมีขนาดเล็กและสั้นมากจนแทบมองไม่เห็น ครีบทวารเป็นแนวยาวจรดโคนหาง 

หางมีลักษณะเว้าลึก ลำตัวเพรียวยาวและแบนข้างมาก ความยาวทั้งหมดโดยปกติอยู่ที่ราว 6.5 ซm (2.6 in) แต่อาจพบยาวได้ถึง 8 ซm (3.1 in) 

ลำตัวโปร่งใส จนสามารถมองเห็นอวัยวะภายในได้ชัดเจน อาจกล่าวได้ว่าเป็น "ปลาที่ตัวใสที่สุดในโลก" ก็ว่าได้ ทั้งนี้เนื่องจากปลาก้างพระร่วงเป็นปลาที่ไม่มีเกล็ด และไม่มีเม็ดสีในร่างกาย อวัยวะส่วนใหญ่อยู่ใกล้กับหัว หากส่องด้วยแว่นขยายจะมองเห็นหัวใจปลาเต้นได้ และถ้ามีแสงกระทบในมุมที่ถูกต้องก็จะเห็นตัวปลาเป็นสีเหลือบรุ้ง

นอกจากปลาก้างพระร่วงแล้ว มีปลาในสกุล Kryptopterus อีกเพียงสองชนิดที่มีลำตัวโปร่งใสอย่างเห็นได้ชัด ได้แก่ K. minor และ K. piperatus แต่แทบไม่พบปลาทั้งสองชนิดในตลาดปลาน้ำจืดสวยงาม ส่วนปลาชนิดอื่น ๆ รวมทั้ง K. bicirrhis จะมีลำตัวค่อนข้างโปร่งแสงหรือทึบแสงเท่านั้น

พฤติกรรมปลาก้างพระร่วงอาศัยอยู่เป็นฝูงใหญ่จำนวน 100 ตัวขึ้นไป ชอบเกาะกลุ่มในแหล่งน้ำไหล 

โดยจะลอยตัวอยู่นิ่ง ๆ และหันหน้าสู้กระแสน้ำไปในทิศทางเดียวกันหมด เป็นปลาขี้ตื่นตกใจมาก เมื่อตกใจจะว่ายกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง จากนั้นก็จะกลับมาเกาะกลุ่มตามเดิม อาหารได้แก่ แมลงน้ำขนาดเล็กและแพลงก์ตอนสัตว์