สิงโตบาร์บารีสิงโตที่มีขนาดใหญ่ จุดเด่นตัวผู้มีแผงขนคอที่มีสีดำ มีน้ำหนักตัวมากที่สุด สูญพันธุ์ไปแล้ว

สิงโตบาร์บารีสิงโตที่มีขนาดใหญ่ จุดเด่นตัวผู้มีแผงขนคอที่มีสีดำ มีน้ำหนักตัวมากที่สุด สูญพันธุ์ไปแล้ว

วันนี้ทั้งวันผมสนใจแต่เรื่องสัตว์แปลกๆที่มันเคยมีอยู่บนโลกนี้และบางสายพันธุ์

มันก็สูญพันธุ์ไปแล้ว ตัวอย่างต่อไปที่ผมจะนำเสนอนี้มันคือสิงโตแต่มันแปลกับสิงโตตัวอื่นเพราะว่ามันคือ สิงโตบาร์บารี เป็นสิงโตที่เคยมีชีวิตอยู่บนโลกนี้อย่างงามสง่าแล้วสุดท้ายมันก็ได้สูญพันธุ์ไปแล้วเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าครับ

สิงโตบาร์บารี

👉🏾สิงโตบาร์บารี มีอีกชื่อว่า สิงโตแอฟริกาเหนือ, สิงโตเบอร์เบอร์, สิงโตแอตลาส และ สิงโตอียิปต์ เป็นประชากร Panthera leo leo ที่สูญพันธุ์ในป่า  อาศัยอยู่ในภูเขาและทะเลทรายแถบชายฝั่งบาร์บารีของแอฟริกาเหนือ จากโมร็อกโกถึงอียิปต์

จากการทบทวนบันทึกการล่าสัตว์และการสังเกตอย่างครอบคลุมเปิดเผยว่ามีกลุ่มสิงโตขนาดเล็กอาจอยู่รอดในแอลจีเรียจนกระทั่งต้นคริสต์ทศวรรษ 1960 และในโมร็อกโกจนถึงกลางคริสต์ทศวรรษ 1960 ปัจจุบัน

สิงโตชนิดนี้สูญพันธุ์จากภูมิภาคนี้แล้ว สิงโตบาร์บารีเคยถือเป็นชนิดย่อยต่างหากจนถึง ค.ศ. 2017

ข้อมูลเบื้องต้น สิงโตบาร์บารี, การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ ...

สิงโตบาร์บารี

ภาพถ่ายสิงโตบาร์บารีเพศผู้จากแอลจีเรียราว ค.ศ. 1893 โดย Alfred Edward Peaseการจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์อาณาจักร:Animaliaไฟลัม:Chordataชั้น:Mammaliaอันดับ:Carnivoraวงศ์:Felidaeสกุล:Pantheraสปีชีส์:P.  leoสปีชีส์ย่อย:P.  l. leo

ลักษณะ

สิงโตที่สันนิษฐานว่าเป็นสิงโตบาร์บารีที่สวนสัตว์ราบัต ประเทศโมร็อกโก...สิงโตบาร์บารีที่สวนสัตว์บร็องซ์, ค.ศ. 1897

สิงโตบาร์บารีเป็นสิงโตที่มีขนาดใหญ่ มีจุดเด่นคือ ตัวผู้มีแผงขนคอที่มีสีดำมากกว่าสิงโตสายพันธุ์อื่น ๆ และมีน้ำหนักตัวมากที่สุดในบรรดาสิงโตด้วยกัน

โดยเพศผู้มีน้ำหนักตัว 200- 295 กิโลกรัม เพศเมียมีน้ำหนักตัว 120- 180 กิโลกรัม อย่างไรก็ตามมีผู้เชี่ยวชาญบางท่านกล่าวว่าการคาดคะเนน้ำหนักดูเกินความจริงไปมาก เดิมสิงโตชนิดย่อยนี้พบแพร่กระจายตามแนวเทือกเขาแอตลาสในแอฟริกาเหนือ ไปจนถึงภูมิภาคตะวันออกกลางในทวีปเอเชีย

ประวัติ

ในอดีตได้มีการจับสิงโตชนิดนี้เป็นจำนวนมากเพื่อใช้ในการต่อสู้ในยุคโรมัน

สิงโตบาร์บารีในธรรมชาติตัวสุดท้ายถูกล่าเมื่อปี ค.ศ. 1922 ในบริเวณเทือกเขาแอตลาส ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 และต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20

ได้มีการเลี้ยงสิงโตสายพันธุ์นี้อยู่โรงแรม หรือคณะละครสัตว์หลายแห่งในทวีปยุโรป ในช่วงยุคกลางมีการเลี้ยงสิงโตบาร์บารี่ในบริเวณหอคอยลอนดอน ในปี ค.ศ. 1835 ได้มีการย้ายสิงโตออกจากหอคอยลอนดอนไปยังสวนสัตว์ลอนดอน 

โดยสิงโตบาร์บารี่ตัวที่มีชื่อเสียงที่สุด ชื่อ สุลต่าน ซึ่งอาศัยอยู่ในสวนสัตว์ลอนดอนในปี ค.ศ. 1896

ปัจจุบัน สิงโตกลุ่มที่คาดว่าน่าจะสืบเชื้อสายมาจากสิงโตบาร์บารี่มากที่สุดคือกลุ่มของสิงโตที่สวนสัตว์ในโมร็อคโค แอฟริกาเหนือ

ซึ่งระบุว่าได้มาจากเทือกเขาแอตลาส และมีการทำประวัติไว้ทุกตัว ตลอดระยะเวลาหลายปี แต่จากผลตรวจดีเอ็นเอ โดย ดร.โนะบุยุกิ ยะมะกุชิ แห่งมหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด 

ซึ่งนำตัวอย่างซากของสิงโตที่คาดว่าจะเป็นสิงโตบาร์บารี่จากหลายพิพิธภัณฑ์มาตรวจสอบ เทียบกับสิงโตที่คาดว่าจะเป็นสิงโตบาร์บารี่ ในสวนสัตว์หลายแห่งในทวีปยุโรป รวมทั้งสิงโตในสวนสัตว์โมรอคโคบางตัว พบว่าไม่ได้มีสิงโตตัวใดเป็น สิงโตบาร์บารี่ อย่างไรก็ตามการศึกษาครั้งนี้ไม่ได้ศึกษาถึงกลุ่มประชากรของสิงโตที่มีที่มาจากหอคอยลอนดอนในสวนสัตว์ลอนดอน

ในปี ค.ศ. 2008 มีการศึกษาพบว่าสิงโตในโมร็อคโค มี mitochondrial haplotypes (H5 และ H6) เหมือนกับสิงโตในแอฟริกากลาง และยังพบว่า mitochondrial haplotypes (H7 และ H8) พบได้ในสิงโตอินเดีย อาจกล่าวได้ว่าสิงโตเริ่มแพร่กระจายจากแอฟริกาตะวันออกสู่พื้นที่อื่น ๆ และเข้าสู่ทวีปเอเชียในภายหลัง